In de regel reageren tieners of adolescenten met depressie niet op de pogingen van ouders om hen aan te moedigen om positief te denken. Tieners en adolescenten hebben vaak professionele hulp van een psycholoog en een therapeut nodig om met hun symptomen om te leren gaan. Een lichamelijke aandoening uitsluiten of behandelen, als er een wordt gevonden, is de eerste noodzakelijke stap om het gevoel van teleurstelling bij je tiener te verminderen. Psychologen gebruiken tegenwoordig veel verschillende benaderingen voor de behandeling van depressie. Voor de ernstigere gevallen is de meest gebruikelijke methode het combineren van antidepressiva met psychotherapie. Al deze geneesmiddelen veroorzaken kleine onaangename bijwerkingen, maar degenen voor wie de geneesmiddelen verlichting van depressie geven, nemen dit vaak graag voor lief. Psychotherapie moet wel altijd gepaard gaan met het gebruik van een farmacologisch geneesmiddel. Naarmate het antidepressivum de onderliggende gemoedstoestanden verbetert, moeten de redenen voor de moedeloosheid worden onderzocht, onaangepaste patronen worden opgezocht en inspanningen om essentiële wijzigingen te ondersteunen worden ondersteund. Psychotherapie op zichzelf werkt bij tieners, die een milde tot matige depressie hebben, goed. Psychologen denken dat depressie vanuit een negatieve mindset ontstaat. De behandeling is er dan ook op gericht om de tieners te leren hun negatieve kijk op de wereld aan te passen aan de realiteit. De meest aansprekende methode om het denken van de tiener te veranderen, is het toepassen van cognitieve gedragstechnieken. De tieners leren dan hoe hun denken hun depressie in stand houdt en de psychologen veranderen dan langzaam de gedachten, die de depressies veroorzaken. De tieners leren ook vaardigheden om zich te ontspannen en hun sociale vaardigheden te verbeteren. Ze worden zich bewust van de waarde van plezierige activiteiten, leren deze in hun leven te implementeren en ze leren hoe ze deze nieuwe inzichten en gedragingen in hun dagelijks leven kunnen gebruiken. Het is moeilijk voor iemand die gefrustreerd is om zich weer goed te voelen en te genieten van een normaal gevoel. Daarnaast zijn tieners veel minder geneigd dan andere leeftijdsgroepen om de suggestie dat ze baat kunnen hebben bij psychotherapie of zelfs het bezoeken van een psycholoog te accepteren. Zelfs als het bewijs van hun problemen en ongeluk niet onaannemelijk is, zal een groot deel ervan weerstand bieden aan het bezoeken van een therapeut of andere professional in de geestelijke gezondheidszorg. Deze problemen zouden niet moeten betekenen dat psychotherapie moet worden afgewend. Het opstarten van psychotherapie moet een gezamenlijke inspanning van de ouders en hun tiener zijn en men moet weten dat een dergelijke therapie tijd kost en dat er veel geduld voor nodig is. |
Bezoek de bron van dit bericht : https://www.depsycholoog.nl/breda/ |